Με τα λόγια του ιδίου:
«Μάντρας»: μια ινδική λέξη που σημαίνει, ο ήχος που διαμορφώνει το νου.
Μετά την πρώτη μου δισκογραφική δουλειά, «Πλαστελίνη», που χαρακτηριστικό της είναι ο εύπλαστος μουσικός χαρακτήρας και η μίξη διαφόρων μουσικών στυλ πανω σε ελληνικό στίχο, παρουσιάζω την δεύτερη δισκογραφική μου δουλειά με τίτλο «Μάντρας».
Ακόμα ένα μουσικό ταξίδι σε διαφορά στυλ όπως Reggae, Funk, Jazz, Swing,Rock, Noise παντρεμένα με καυστικό κοινωνικό στίχο.
Δώδεκα τραγούδια που το καθένα είναι μια ξεχωριστή ιστορία αλλά με αφετηρίακαι προορισμό τον ίδιο άνθρωπο και το προσωπικό του ταξίδι σε σχέση με τον εαυτό του και την κοινωνία.
Έτσι λοιπόν η ιστορία των Μάντρας που ακολούθησαν τον «κ.Πλαστελίνη», ξεκινάει κάπως έτσι…
«Αργά, δειλά» και συντηρητικά χωρίς να το καταλάβει ούτε ο ίδιος ο Κ., ύστερα από την «Αγωγή του Πολίτη» που τον δασκάλεψε, χώνεται με ασφάλεια «Στο σαλόνι μιας κυρίας» θεωρώντας ότι πετυχαίνει στον κόσμο των ανθρώπων!
Όμως, κάποια «Μεσάνυχτα χτυπήσανε» οι ίδιες του οι έγνοιες, χτύπησε η ίδια του η ψυχή η ξεχασμένη και εκείνος αρχίζει να αντιλαμβάνεται «Τα γελάσματα», που τόσα χρόνια τον κρατουσαν εγκλωβισμένο!
Μια «Παράκρουση» στην προσωπικότητα του ακολουθεί και εκείνος αρχίζει να ψάχνει για την χαμένη του «Ατλαντίδα» βιώνοντας, στην πορεία, την δίκη του Οδύσσεια.
Η αναζήτησή του αρχίζει με μια τσάρκα με τους αιμοχαρείς «Πάνθηρες» που καταφέρνει να ξεφυγει απο το κυνήγι τους…
Κάποιες θηλυκές φωνές του χαϊδεύουν τα αυτιά ερωτικά και «Νιώθει τη μουσική», παρασέρνοντας τον σε σκοτεινούς κόσμους ηδονής και οδύνης…
Και καλείται να θυμηθεί «Τις προσευχες των πειρατών» που λέγανε την ώρα του ρεσάλτο, για να καταφέρει να φύγει και να κινήσει για την επόμενη περιπέτεια του στο δρόμο της χαμένης Ατλαντίδας του…
Ύστερα από πολλές δοκιμασίες φτάνει μια «Νύχτα στον Τάμεση» οπου βρίσκει τελικά τους παγαπόντιδες «Καπετάνιους» των λαών και υπεύθυνους για τα Γελασματα τους…
Και τότε κάνει τη νύχτα πειρατικό του, κοβει τους κάβους, πρίμα πανιά, στέλνει στο διάολο τους καπετάνιους με πίσσα, πούπουλα και μια κλωτσιά και καθόλου πλέον Αργά δειλά και συντηρητικά βρίσκει την δίκη του «Ατλαντίδα»!! |