Published on Νοέμβριος 23rd, 2017 | by Energy Radio 94.2

THE SAILING TOMATOES – EVERYBODY KNOWS

Είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή τους συναντήσατε σε κάποιο κεντρικό σημείο της πόλης. Είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή τράβηξαν την προσοχή σας και σταθήκατε να τους απολαύσετε. Είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή ταξιδέψατε με τις μουσικές τους.

Ο λόγος για την μπάντα που έχει φροντίσει να μας χαρίσει υπέροχες μελωδίες, μοιράζοντάς τις απλόχερα σε όλους στους δρόμους της πόλης. Ο Γιώργος (μπουζούκι, φυσαρμόνικα), ο Φίλιππος (κιθάρα), ο Ορφέας (κλαρίνο), ο Πέτρος (ακορντεόν), ο Βαγγέλης (ντραμς) και ο Θοδωρής (μπάσο) απαρτίζουν την τόσο δημιουργική παρέα.

Το όνομα αυτής «The sailing tomatoes».

Ομολογουμένως, ιδιαίτερο! Σου μένει στο μυαλό… Πώς προέκυψε, όμως; «Από ένα αστείο», αναφέρει ο Γιώργος και συνεχίζει: «Ο τραγουδιστής της μπάντας, ο Denis, είναι καπετάνιος, ο ντράμερ, ο Βαγγέλης, είχε μαγαζί στη λαχαναγορά. Έτσι, έγινε ένα λογοπαίγνιο». «Ειδικότερα, σε μια συνάντηση που είχαμε και ουσιαστικά γνωριζόμασταν, ο Denis λέει “I am sailing boats” και ο Βαγγέλης λέει “I am sailing tomatoes”», συμπληρώνει ο Φίλιππος.

Η κοινή πορεία των παιδιών ξεκινά το καλοκαίρι του 2010. Την αρχή έκαναν ο Γιώργος και ο Πέτρος. Ακολούθησαν ο Φίλιππος, ο Dennis, ο Βαγγέλης, ο Θοδωρής και τέλος ο Ορφέας. Η αγάπη τους για καλή μουσική είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ τους.

Αρχικά, η παρέα παίζει διασκευές. Το πρώτο βήμα στη δισκογραφία γίνεται το Μάιο του 2011, με την πρώτη δουλειά η οποία τιτλοφορείται «Δρόμος» και περιλαμβάνει πέντε ορχηστρικά και 8 κομμάτια με ξενόγλωσσο στίχο. Στην αρχή είναι διαθέσιμη στο Διαδίκτυο, ενώ το cdκυκλοφορεί τρεις μήνες αργότερα. Το δεύτερο cd τιτλοφορείται «Ψιχαλίζει στα παλιά» και αναμένεται να κυκλοφορήσει στα τέλη Ιουνίου. Περιλαμβάνει εννέα καινούρια ορχηστρικά κομμάτια και πέντε από το πρώτο cd με διαφορετική ενορχήστρωση. Αξίζει να αναφερθεί πως τόσο η παραγωγή όσο και η διανομή γίνονται από την ίδια την μπάντα.

Όπως εξηγούν, σε κάθε τους βήμα υπάρχει ένας απώτερος στόχος, διότι θέλουν να εξελίσσονται.

Τη μια θα είναι η παραγωγή και διανομή του cd, την άλλη η αγορά ενός μεταφορικού μέσου το οποίο θα διευκολύνει τις μετακινήσεις τους. «Κάποτε ήμασταν τρεις χωρίς καρεκλάκια και μηχανήματα. Σιγά σιγά, όμως, και με τη βοήθεια του κόσμου τα πήραμε όλα», παρατηρούν.

Στο άκουσμα αυτής της μουσικής, δυσκολεύεται κάποιος να προσδώσει έναν τίτλο. Έχει επιρροές από διάφορα είδη. Σουίνγκ, ρεμπέτικο, βαλκανικά, ρετρό. «Δεν υπάρχει όνομα να βαφτίσεις τη μουσική μας. Καθένα από τα μέλη τής ομάδας έχει τις δικές του μουσικές προτιμήσεις. Από τη στιγμή που τα τραγούδια τα βγάζουμε όλοι μαζί, είναι φυσικό ο ένας να επηρεάζει με τον τρόπο του τον άλλον. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως παγκόσμια ορχηστρική μουσική», διευκρινίζουν τα παιδιά, τονίζοντας: «Όλοι παίζουν και όλοι παίζουν καλά. Το θέμα είναι τι παίζεις. Μια κιθάρα σε δέκα διαφορετικά χέρια θα έχει μεν το ίδιο χρώμα αλλά μπορεί να ακουστεί με δέκα διαφορετικούς τρόπους, στυλ, ύφη…»

Ποια είναι, όμως, η πηγή έμπνευσής τους; «Ασυνείδητα συμβαίνει. Υπάρχει κάποιο ερέθισμα που είτε το καταλαβαίνεις είτε όχι. Βγάζει κάποιος ένα θέμα, το σκαλίζει, το δείχνει σε κάποιον άλλον, το βλέπουν μαζί, προσθέτει καθένας ό, τι θέλει και κάπως έτσι παίρνει καλούπι. Αυτό είναι το παιχνίδι της έμπνευσης».

Ο δρόμος και το Διαδίκτυο είναι ο τρόπος να τους βρει κανείς και να ακούσει τη δουλειά τους. Ο δρόμος ιδιαίτερα είναι ο κύριος χώρος δράσης. «Ενίοτε παίζουμε και σε μαγαζιά. Στη Θεσσαλονίκη κάναμε δυο live. Δεν το κυνηγάμε. Είμαστε κυρίως στο δρόμο. Αυτό ταιριάζει και στον ήχο μας. Είναι για όλους ελεύθερα. Κάθε χώρος δεν ενδείκνυται για τη δική μας μουσική», σημειώνουν. Η άμεση επαφή με τον κόσμο, άλλωστε, είναι η βασικότερη επιβεβαίωση και αναγνώριση της δουλειάς τους. «Παίζουμε στο δρόμο, μας ακούνε, τους αρέσουμε και μας ρωτούν ποιοι είμαστε. Από κει και πέρα η διάδοση γίνεται από στόμα σε στόμα και μέσω της σελίδας μας στο Διαδίκτυο. Ο ίδιος ο κόσμος ανεβάζει κομμάτια μας από το δρόμο. Ουσιαστικά, από το δρόμο γίνεται η προώθηση. Δεν το σκαλίζουμε».

Οι έξι –πλέον- φίλοι οργώνουν την Ελλάδα και μοιράζουν τη μουσική τους απλόχερα στο κοινό. Μέχρι σήμερα έχουν επισκεφθεί τα Γιάννενα, τα Ζαγοροχώρια, το Βόλο, την Αθήνα, την Κρήτη, τις Κυκλάδες, το ΒΑ Αιγαίο, τα Δωδεκάνησα και την Κέρκυρα. «Είναι δύσκολη αλλά ωραία αυτή η ζωή.

Έχει περίεργες απαιτήσεις αλλά κάνουμε αυτό που μας αρέσει, παίζουμε μουσική και ταξιδεύουμε. Όλα ωραία με τα ταξίδια, βέβαια, αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά ότι πρέπει να αφήσεις την υπόλοιπη ζωή σου πίσω σου. Αυτή είναι η θυσία που κάνεις», διευκρινίζουν τα παιδιά.

Το πρόγραμμα της ομάδας διαμορφώνεται συνεργατικά. Ωστόσο, δεν τους δεσμεύει. Φθινόπωρο και χειμώνα αναζητούν κάποιο κατάλυμα στα μέρη που επισκέπτονται. Το καλοκαίρι «φιλοξενούνται» σε παραλίες.